Sanskrit alfabesi, Hint-Avrupa dil ailesine ait olan Sanskrit dilinin yazılışında kullanılan harfler bütünüdür. Sanskrit dili, en eski Hint-İran dil ailesine bağlı bir dildir. "Sanskrit" kelime anlamı olarak "kusursuzlaştırılmış", "düzenlenmiş" ve "cilalanmış" anlamına gelir. Tarihçilere göre, Sanskrit dili Hindistan'dan Hazar Denizi ve Ortadoğu'ya kadar yayılmıştır. Bazı bilim insanları, bu dilin halk tarafından yaygın olarak kullanılmadığını, daha çok bilim insanları ve dini liderler tarafından kullanıldığını iddia etmektedir. Sanskrit dilini konuşanlar ilk olarak Pencap bölgesinde görülmüştür. Pencap'ta, en eski formu olan Veda dili milattan önce 2000 yıllarında konuşulmuş ve bu dönemde Veda dili gelişmiştir. Milattan önce birinci yüzyılda Ganj Vadisi'nde yayılmıştır. Hint-Aryan toplulukları bu dili benimsemiş ve bu sayede Sanskrit dili ortaya çıkmıştır. Komşu ülkelerden birçok kelime bu dile eklenmiştir.

Sanskrit dilinin ilk gramer çalışmaları milattan önce beşinci yüzyılda yapılmıştır. Sanskritçe, Panini isimli bir dil bilgini tarafından zenginleştirilmiştir. Panini'nin oluşturduğu gramer kuralları, halkın kullandığı Veda ve Prakrit dillerinden oldukça farklıdır. Panini'nin grameri, sekiz bölümden oluşan ve 4000 kural içeren bir sistemdir. Bu gramer kuralları dünyanın en kısa ve en etkili grameri olarak bilinir.

Sanskrit dili, özellikle Hint kutsal destanlarının yazılmasıyla büyük önem kazanmıştır. Hint kutsal destanları genellikle Devanagari alfabesi ile yazılmıştır. Ayrıca, Brahmi ve Kharosthi alfabeleri ile yazılmış destanlar da vardır. Sanskrit dili yapısı itibarıyla çekim ve eklemelerle zengin bir dil yapısına sahiptir. Pek çok kelime farklı şekillerde türetilebilir ve kombinasyonlar sonsuzdur. Bu özelliklerinden dolayı Sanskrit dili, yeryüzündeki en zengin dillerden biri olarak kabul edilir.

Sanskrit alfabesi, gramer ve kelime hazinesi bakımından eski İran dilleri olan Farsça ve Medce'ye çok benzemektedir. Ayrıca, Eski Yunanca ve Latince ile de benzerlikler gösterir. Bu benzerlikler sözcüklerde, sıfatlarda, zamirlerde ve fiillerde görülmektedir. Sanskritçede toplam 52 harf vardır; bunların 15'i ünlü, 37'si ise ünsüzdür. Bu harfler, kendi aralarında genizden çıkma ve bükümlü olarak bölümlere ayrılmaktadır.

Bu harfler, Devanagari alfabesinin temel karakterleridir. Her harfin bir sesi temsil ettiği, özel bir ses veya bir kombinasyon olduğu unutulmamalıdır. Sanskrit dili ve diğer Hint dillerinde kullanılan bu alfabede, her harfin doğru şekilde okunması önemlidir.

Sanskrit dili, yapılan araştırmalara göre, daha çok bilim insanları ve dini liderler tarafından kullanılmıştır. Halk tarafından yaygın olarak kullanılmadığı tespit edilmiştir. Hindistan'ın yanı sıra Hazar Denizi bölgesinde de bu dilin konuşulduğu düşünülmektedir.