Alfabe, dillerdeki seslerin yazılı olarak ifade edilmesini sağlayan harfler topluluğudur. Türk alfabesi, Latin alfabesinden ilham alınarak, 1 Kasım 1928 tarihli ve 1353 sayılı kanunla kabul edilmiştir. Bu yasa ile Türk alfabesi 29 harften oluşmaktadır. Türk alfabesinde 8 ünlü, 21 ünsüz harf bulunmaktadır.

Türk alfabesi, büyük ve küçük harfler olmak üzere toplam 29 harften oluşur. Bu harfler şunlardır:

A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ, J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z.

Ünlü harfler, dilin durumuna, ağzın açıklığına ve dudakların durumuna göre sınıflandırılabilir:

Ünsüz harfler, sesli ve sessiz olmalarına göre gruplandırılabilir:

Ünsüz harfler ayrıca, oluşum yerlerine göre de sınıflandırılabilirler:

Tüm bu sınıflandırmalar, Türk alfabesinin sistematik bir şekilde öğrenilmesine ve doğru kullanılmasına yardımcı olur.

Türkçe alfabesindeki harflerin şehir isimleriyle kullanılması amacıyla geliştirilen Türk Kodlama Sistemi, 19 Nisan 2005 tarihinde faaliyete geçmiştir. Bu sistem, iletişimde karışıklıkları önlemeye yardımcı olur.

Alfabe sırası, özellikle eğitim ve dil bilimi alanlarında büyük öneme sahiptir. Doğru telaffuz ve yazılış kurallarına dikkat edilmesi, dilin doğru kullanılmasını sağlar.

Sonuç olarak, Türk alfabesi 29 harften oluşmakta olup, ünlü ve ünsüz harfler çeşitli kriterlere göre sınıflandırılmaktadır. Bu sınıflandırmalar, dilin doğru ve etkili kullanılmasını sağlar.