Arap alfabesi, Latin alfabesi dışında dünyada yaygın olarak kullanılan önemli bir yazı sistemidir. İslam dinini benimsemiş olan ülkelerde yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu da bu alfabeyi kullanmış, ancak Türkiye Cumhuriyeti 1928 yılında Latin alfabesine geçiş yapmıştır.

Arap alfabesi, MS 2. ve 4. yüzyıllar arasında Nebati yazısından gelişmiştir. Günümüze ulaşmış olan en eski yazı örnekleri MS 6. yüzyıla aittir. Alfabe sağdan sola doğru yazılır ve 28 adet ünsüz harften oluşur. Bu harflerden 22 tanesi Sami alfabesinin değişikliğe uğramış sesleri, 6 tanesi ise Arapçaya özgü seslerdir. Türklerin İslam dinini kabul etmesinin ardından, 10. yüzyıldan itibaren oldukça geniş bir alanda kullanılmıştır. Türklerin kullandığı alfabe ise 31-36 arasında değişen harflerden oluşmuştur. Bu alfabe lehçelerde, kitaplarda ve kitabelerde yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Günümüze ulaşmış oldukça fazla sayıda, bu alfabe ile yazılmış eser bulunmaktadır. Osmanlılarda Arap alfabesindeki harflerin yanı sıra, Farsçadan harfler de kullanılmıştır.

Arap alfabesi, Elif, Be, Te, Se, Cim, Ha, Hı, Dal, Zel, Ra, Ze, Sin, Şin, Sad, Dad, Ta, Za, Ayn, Gıyn, Fe, Kaf, Kef, Lam, Mim, Nun, Vav, He, Ye harflerinden oluşur.

Arap alfabesi, Kuran-ı Kerim'in yazımında temel olarak kullanıldığı için İslam dünyasında büyük bir öneme sahiptir. Ayrıca, Arap edebiyatı, bilimsel eserler ve tarihi metinler de bu alfabe ile yazılmıştır. Arap alfabesi, sadece Arapça değil, Farsça, Urduca ve Osmanlı Türkçesi gibi çeşitli dillerin yazımında da kullanılmıştır.

Günümüzde Arap alfabesi, Arap dünyasının yanı sıra İran, Pakistan ve Afganistan gibi ülkelerde de yaygın olarak kullanılmaktadır. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte, Arap alfabesi bilgisayarlar ve mobil cihazlar için de uygun hale getirilmiştir. Unicode standardı sayesinde, Arap alfabesi internette ve dijital platformlarda da rahatça kullanılabilmektedir.