Türkçede Kullanılan Alfabe
Türkçe, günümüzde Latin kökenli Türk alfabesi ile yazılmaktadır. Bu alfabe, 1 Kasım 1928 tarihinde kabul edilmiş ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde gerçekleştirilen Harf Devrimi ile resmi olarak uygulamaya konulmuştur.
Türk Alfabesinin Özellikleri
- Toplam 29 harften oluşur.
- 8 ünlü (sesli) harf ve 21 ünsüz (sessiz) harf bulunur.
- Büyük ve küçük harf olmak üzere iki formda yazılır.
- Fonetik bir alfabedir, yani harflerin ses değerleri genellikle sabittir ve kelimeler yazıldığı gibi okunur.
Türk Alfabesindeki Harfler
- Büyük harfler: A, B, C, Ç, D, E, F, G, Ğ, H, I, İ, J, K, L, M, N, O, Ö, P, R, S, Ş, T, U, Ü, V, Y, Z
- Küçük harfler: a, b, c, ç, d, e, f, g, ğ, h, ı, i, j, k, l, m, n, o, ö, p, r, s, ş, t, u, ü, v, y, z
Tarihsel Süreç
Türkçe, tarih boyunca farklı alfabelerle yazılmıştır: - Göktürk Alfabesi: Orhun Yazıtları'nda kullanılan ilk Türk alfabesi.
- Uygur Alfabesi: Uygur Türkleri tarafından kullanılmıştır.
- Arap Alfabesi: Osmanlı İmparatorluğu döneminde İslamiyet'in etkisiyle yaklaşık 1000 yıl boyunca kullanılmıştır.
- Latin Alfabesi: Modern Türkiye Türkçesinin resmi alfabesidir.
Önemli Notlar
- Türk alfabesinde Q, W ve X harfleri bulunmaz, ancak özel isimlerde ve yabancı kökenli kelimelerde kullanılabilir.
- Ğ (yumuşak g) harfi, Türkçeye özgü bir sestir ve genellikle kelime içinde uzatma veya bağlama işlevi görür.
- I ve İ harfleri ayrı sesleri temsil eder; bu nedenle büyük-küçük harf kullanımında dikkat edilmelidir.
Bu alfabe, Türkçenin yazımını kolaylaştırmak ve okuryazarlığı artırmak amacıyla benimsenmiştir. |
.jpg "İşaret Dili Alfabesi Kullanımı ve Tarihi")
